Racing Team Driessen

Biografie

​

Op weinig mensen is de uitdrukking ’met de paplepel ingegoten’ zo van toepassing als op autocoureur Stephan Driessen uit Meterik. Zijn vader Ben reed zo’n vijf jaar diverse wedstrijden en moeder Fien racete maar liefst zeventien jaar lang in diverse klasses. Al bijna vanaf zijn geboorte namen Ben en Fien hun zoon Stephan mee naar het circuit. Het is dan ook niet zo gek dat het bij Stephan zelf ook al op jonge leeftijd begon te kriebelen. Nadat hij jaren aan zijn eigen skelter en auto’s had gesleuteld, mocht Stephan toen hij veertien werd eindelijk meedoen aan wedstrijden, eerst in een Mini, daarna in een Fiat 127 en een Renault 5. 

 

In de zomer van 1986 besloot Fien te stoppen met haar hobby, maar dat weerhield
Stephan niet om met zijn eigen ministock het circuit op te gaan. In zijn eerste seizoen
reed hij met een Mini Cooper en legde hij bij zijn tegenstanders al het vuur aan de
schenen op de verschillende circuits in Posterholt, Kaldenkirchen en Tilburg. Voor
het tweede seizoen van 1987 was hij opzoek naar een grotere uitdaging. Hij
besloot te gaan rijden met een Fiat 127 en zag iedere wedstrijd het kampioenschap
dichterbij komen. Bij aanvang van het derde seizoen stelde de zestien
jarige Stephan nog eens het zelfde doel als het jaar daarvoor: kampioen worden!
Dat doel werd in 1988 en 1989 dik en dubbel behaald op het circuit in Posterholt.

​

In 1991 was het einde van het ministocks tijdperk in zicht. Hij werd achttien jaar en dat betekende dat hij de ministockklasse moest verlaten. Samen met Ben bouwde hij een nieuwe auto voor in de Stockrod klasse. Vijf jaar lang reed hij op circuits in Posterholt, Venray en Gruitrode (België). In zijn laatste seizoen in 1995 won Stephan de België Cup in Gruitrode. De inmiddels negentien jarige Stephan besloot te gaan kiezen voor een andere klasse. De Stockrod klasse bleek door te veel schade aan auto en motor te duur te zijn.

​

Het jaar 1996 bracht voor Stephan een nieuwe uitdaging dankzij
Henk Hanssen. Henk was ook al een heel aantal jaren actief in de
speedway wereld en had voor Stephan een mooi aanbod, een Formule
Toyota. De rood-wit-blauwe Delta was het begin van een glansrijke
periode vol overwinningen, crashes en kampioenschappen. De eerste
jaren, op de circuits van Baarlo en Venray, was het voor Stephan even
zoeken naar de juiste strategie en afstellingen. 1998 stond in het teken
van de oranje Opel Lotus. Hij ging de strijd aan met tegenstanders
uit Duitsland en Nederland voor het internationale kampioenschap, die
Stephan ook direct binnen wist te halen. Na het behalen van het
kampioenschap was hij niet meer te houden en was hij ervan overtuigd
dit het opvolgende jaar weer te kunnen behalen. Nipt werd hem op het
einde van het seizoen het kampioenschap uit zijn handen gerukt,
dankzij het samenspel van zijn tegenstanders.

​

In Posterholt en Venray wist Stephan maar liefst vier maal de EuroCup (wisseltrofee) meester te maken, waaronder in 2001. De opvolgende jaren wist hij bijna alle prijzen te winnen die er te winnen waren. Waar onder:

• Baankampioenschap Posterholt 2006

• Baankampioenschap Venray 2006

• Algemeen Formule Toyota kampioen Weeze 2006

• Algemeen kampioen (Weeze) 2007

• Algemeen kampioen (Weeze) 2008

• Baankampioenschap Posterholt 2009

Ondertussen was Stephan al druk bezig geweest met het bouwen
van een nieuwe auto. Zelf nam hij plaats in de zijn nieuwste
project en kon toen twee coureurs de kans geven om zich aan
te sluiten bij team Driessen. In 2006 nam André plaats in de
oranje auto met startnummer 10, waarin hij tot en met 2009
in reed. Het seizoen 2009 startte met wederom een nieuwe
coureur die met de kampioensauto van Stephan de banen
in Lelystad, Venray en Posterholt betrad. De nieuwe coureur was een aanstormend talent, Ralph uit Horst. Een talent was het zeker! In zijn tweede seizoen wist hij direct de baankampioenschapstitel van Stephan af te pakken. 
Het was een zonnige zondag in Posterholt, het was 10 mei 2015. Er hing een bedrukte sfeer binnen de Formule Toyota klasse waarin de rijders elkaar niets meer gunde. Stephan besloot na zijn crash in de tweede manche een einde te maken aan zijn carrière in deze prachtige klasse.

​

Zes jaar voor het einde van Stephan's Formule Toyota avontuur, in
2011, benaderde Harry Maessen Stephan om een plaats aan de
bieden in een nieuwe klasse die Harry ging introduceren op het
nieuwe circuit in Venray. In de BRL klasse nam Stephan het onder
andere op tegen Barry Maessen, Donald Molenaar en Jeroen
Bleekemolen. Deze klasse mocht als eerst gebruik maken van de
grote oval, een echte eer! Er werd begonnen met een grijs-gele
Ford Mondeo met startnummer #17, maar Stephan zou Stephan
niet zijn als ook deze auto aan een transformatie moest gaan.

​

Na drie jaar met de BRL gereden te hebben kwam het nieuws dat de auto's
verkocht waren aan een externe buitenlandse partij. Dit zou betekenen
dat de BRL-klasse niet meer in actie zou kunnen komen op het circuit in

Venray. Als opvolger verscheen de LMV8-klasse. De auto's uit de

LateModel Series met een V8 motor waren afkomstig uit Amerika

en waren op een haar na gelijk aan de wel bekende Amerikaanse

Nascars. Binnen de Nederlandse variant waren twee verschillende

typen in omloop; de Ascar en de Lefthander. In de begin jaren

heeft Stephan in verschillende Ascar's van Harry kunnen rijden

waarna hij toch tot de conclusie kwam meer uitdaging te kunnen

vinden in een eigen Lefthander. In 2016 zijn de eerste stappen

in deze nieuwe uitdaging gezet en tot op dit moment rijdt Stephan

vol trots in zijn oranje Lefthander met startnummer #51. Steeds kan Team Driessen weer opzoek naar de beste afstellingen en wegligging dankzij veel technische ondersteuning van diverse helpende handen. Het beste resultaat dat behaald is in de LMV8-klasse is een wel verdiende derde plaats. Al 32 jaar aan autosport geschiedenis maar Stephan denkt nog lang niet aan stoppen! Dit belooft nog veel voor de vele racejaren die hij van plan is, tegen moet te gaan.

​

© 01.2018